Mehmet Atlı Kimdir Biyografi

admin

Mehmet Atlı Kimdir Biyografi

Mehmet Atlı Hakkında

Mehmet Atlı 1975 yılında Diyarbakır’da doğdu, babası demiryolu işçisi idi. Dedesi, kardeşleri ve dayıları da demiryolcu olan Atlı‘nın çocukluğu Diyarbakır, Sirkeci, Ankara garlarında geçti, İlk ve ortaöğrenimini Diyarbakır ve Ankara’da tamamladı. Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nü 2000 yılında bitirdi. Yine aynı üniversitede, “90’lardan Günümüze Türkiye’de Cami Mimarlığı Tartışmalarına Mimarların Katılımı” başlıklı tezi ile Mimarlık Tarihi ve Kuramı Lisansüstü programını tamamladı. 2000-2010 yılları arasında mimar olarak çalıştı. 2010’da İstanbul’dan ayrılıp Diyarbakır’a yerleşti ve Mardin Artuklu Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nde öğretim görevlisi olarak çalışmaya başladı.

Mehmet Atlı Kimdir Kendi Resmi Sitesinden Biyografisi

Mehmet Atlı 1975 yılında Diyarbakır’da doğan Mehmet Atlı ilk ve ortaöğrenimini Diyarbakır ve Ankara’da tamamladı.
Ergani kökenli ve 10 çocuklu bir ailenin altıncı çocuğudur. Ergani,
Diyarbakır ve Elazığ-Maden kültürünün özelliklerini bir arada barındıran ve
Kurmanci, Zazaki ve Türkçenin konuşulduğu bir yöredir.
Atlı, bu dillerin konuşulduğu bir aile ortamında ve
Diyarbakır’ın Bağlar semtinde Çüngüşlü Türkmen, Balkan ya da Kafkas göçmeni Türk;
Mardinli, Batmanlı Arap, Zazaca ve Kurmanci konuşan Kürt ailelerle alevi
demiryolcu ailelerin bulunduğu çok kültürlü bir mahallede yetişmesini şans olarak değerlendirmektedir.

Çocukluk yıllarından itibaren müziğe, enstrümanlara, mahalle düğünlerine ilgi duydu.
Abilerinin yardımıyla değişik müzik türleriyle tanıştı; bağlama, mandolin ve org çalmaya başladı.

Amatör okul gruplarında bağlama çalarak başladığı müzik hayatını, 1993 yılında üniversite sınavını kazanarak mimarlık eğitimi almak üzere gittiği İstanbul’da Koma Denge Azadi ile profesyonel olarak sürdürdü. Grubun 1994’te yaşadığı dönüşüm sonucu oluşan yeni kadrosunda, besteci, şarkı sözü yazarı ve solist olarak yer aldı. Aynı süreçte gitar çalmaya başladı. Kısa süreli bir solfej ve armoni eğitimi dışında akademik müzik eğitimi almadı.

1994-1999 yılları arasında grubun yurtiçinde ve yurtdışında sahne aldığı pek çok programda ve konserde bulundu. Koma Dengé Azadi’nin 1995 tarihli “Welaté min” ve 1998 tarihli “Fedi” adlı albümlerinin kayıtlarında yer aldı.
Grubun, sevilen “No Çi Halo” “Fedi “Mihemedo” Megri ‘ Dile Xemgin” “Ez te baş nas dikim” Bejné gibi pek çok şarkısına besteci ve söz yazarı olarak imza attı.

Sanatçı bu albümlerde arkadaşlarıyla birlikte Kürt Müziğinin geleneksel kaynakları ile ilişki kurmaya çalışarak halk şarkılarının batı enstrümanları ile icra edilmesi ve bu eserlerin çokseslendirilmesi, şarkıların orijinal dokularından beslenen varyantlarla zenginleştirilmesi konularında çalışmalar yaptı.
Öte yandan, modern Kürt şiirinin seçkin örneklerini besteleme uğraşına girişti.
Fedi, Mihemedo, Keçikek ve Megri gibi şarkılar bu çabanın ürünleridir. Bir yandan da şarkı sözleri yazmaya başlayan müzisyen, giriştiği, Kurmanci ve Zazaca olarak güncel bir şarkı sözü dili yakalama uğraşını bugün de sürdürmektedir.

1997 ile 2000 yılları arasında Koma Dengé Azadi ile çalışmaları sürerken bir yandan da Ferda Ereren yönetiminde, Marmara Üniversitesi Konservatuar Bölümü öğrencilerinden oluşan “Üç Deniz Topluluğu” nda Çoksesli Anadolu Müziği çalışmalarına enstrümanist olarak katıldı.

Koma Dengé Azadi’nin 1999’daki dağılışının ardından üniversite eğitimini tamamlayarak Diyarbakır’a yerleşti ve mimarlık ofislerinde mimar olarak çalışmaya başladı.
Bu dönemde müzik çalışmalarını solo olarak sürdüren sanatçı album hazırlıklarına da Diyarbakır’da başladı. Diyarbakır’da yaklaşık iki yıl süreyle kaval sanatçısı İrşad İpekle birlikte Kebikeç Kültür Merkezi’nde düzenli olarak akustik dinletiler verdi.

2003 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi’nde Mimarlık Tarihi ve Kuramı alanında master yapmak üzere tekrar İstanbul’un yolunu tutu. Bu alandaki akademik çabası hala sürmektedir.

Aynı yıl Metin-Kemal Kahraman, Serdar Keskin gibi müzisyenlerle birlikte Lizge Müzik Atölyesi’nde yer aldı. Fedi’nin kayıtlarından beri beraber çalıştığı müzisyen Sinan Zarakolu ve Serdar Keskinle ve atölyenin diğer emekçileriyle birlikte hazırladığı ilk solo albümü “Jahr: Stranen Be Zeman u Be Ziman” adıyla ve Lizge Müzik etiketiyle 2003 yılında yayınlandı.

Jahr’da, gitarı merkeze alan bir düzenleme anlayışı ile söz ve müzikleri çoğunlukla kendisine ait olan ve günlük hayatta konuşulan Kürtçenin olanakları ile kentli bireyin sorunlarına yaklaşmayı deneyen pop şarkıların yanı sıra, modern Kürt şiirinin etkili kalemlerinden Arjen Ari’nin şiirlerine yaptığı besteler yer aldı.
Geleneksel müziğin birikimi üzerine inşa etmeye çalıştığı yenilikçi şarkılarda, batı müziğinin değişik formları ile de ilişki kuran ve büsbütün belli bir tarza yaslanmamayı tercih eden sanatçının, zengin melodileriyle dikkat çeken ilk solo denemesi Jahr, geniş bir genç dinleyici kitlesi tarafından sevildi.

Mehmet Atlı, şarkı formundaki bu çalışmalarının dışında 1998 yılında yönetmenliğini M. Hakan Demiralay ve İsmail Sancak’ın yaptığı “ Hayalet” adlı belgeselin ve 2004 yılında Seyri Mesel Tiyatrosunun Erdal Ceviz’in yönetmenliğinde sahnelediği “Mesela Ne Kadar Uzax?” adlı oyununun müziklerini yaptı.
Şarkılarından “No Çı Halo” ABD’de Zaza kültürü üzerine yapılan bir belgeselde, “Wey Gidi” ise Kürt göçmenleri konu edinen bir Alman filminde kullanıldı.
Son olarak, Mezopotamya Kültür Merkezi oyuncularının, Apo Kaya’nın yönetmenliğinde sahnelediği ve kadının evrensel sorunlarını görsel malzemeye ve dansa dayalı bir performansla tartışan “Be Zeman u Be Ziman” adlı oyuna; yine MKM oyuncularından Kemal Orgun’un yazıp oynadığı “Nobedaré Deriyé Cinneté” adlı tek kişilik oyuna Jahr’daki müzikleri ile destek oldu.
Sanatçının kimi şarkıları Nilüfer Akbal tarafından da yorumlandı.

Mehmet Atlı Müzik hayatı

Diyarbakır’da amatör okul gruplarında bağlama çalarak müziğe başladı. Kısa süren bir solfej ve armoni eğitimi dışında akademik müzik eğitimi almadı. Mimarlık okumak üzere gittiği İstanbul’da 1994’te Koma Dengê Azadî’nin yeni kadrosunda, besteci, şarkı sözü yazarı, solist ve gitarist olarak yer aldı ve grubun Fedi ve Welatê min albümlerinde çalıştı. 2000 yılına kadar aynı zamanda, Marmara Üniversitesi Konservatuvar Bölümü öğrencilerinden oluşan ‘Üç Deniz Topluluğu’na da enstrümanist olarak katıldı. Daha sonra solo albüm çalışmalarına geçiş yaptı.

Jahr

Mehmet Atlı‘nın ilk solo albümü olan Jahr-Zamansız ve dilsiz şarkılar 2003’te Lizge Müzik’ten çıktı.

Albümde rock, jaz ve senfonik düzenlemeler göze çarparken derlemeler ve türküler yer almadı. Albüm 2010’da Anadolu Müzik’ten yeniden yayınlandı.

Wenda

2008’de çıkan ikinci solo albümü Wenda’nın aranjörlüğünü Okan Murat Öztürk, Serdar Keskin ve Mehmet Atlı yaptı. 12 parçanın çoğunun söz ve müzikleri sanatçıya ait. Sokakların ve kayıp izdüşümlerin izini sürdüğünü söylediği albümünde kendi bestelerinin yanı sıra Cigerxwîn, Ebdullah Peşew ve Arjen Ari’nin de sözleri yer alıyor.

Birîn

Üçüncü solo albümü olan Birîn, önce Almanya’da Mir Müzik’ten, daha sonra Türkiye’de Kom Müzik’ten yayımlandı. Atlı, albümde gitarın yanı sıra lavta da çaldı. Albüm şair Arjen Arî, Mehmed Uzun ve Aram Tigran’a ithaf edildi. Dokuz şarkı ve bir enstrümantal düzenlemenin yer aldığı albümde Kâmûran Elî Bedirxan, Cigerxwîn, Arjen Arî, Lorîn Dogan, Mazhar Kara’nın sözlerine yapılan besteler ve Dersim, Koçgirî, Diyarbakır yörelerinden halk şarkıları yer alıyor. Atlı bu albümde Erganili Atlı’dan bir Diyarbakır türküsü olan “Karanfil eker misin?”i seslendirerek ilk kez Türkçe bir kayıt yaptı.Müzisyen, daha önce Türkçe söylememesinin nedenini şöyle açıklıyor: “Türkçe karşısında hiçbir kompleksim ya da münhasıran bir derdim yok. Hatta Türkçe’yi seviyorum. Dillerin bir suçu yok. Ama Türkçe’ye Kürt olduğumu unutturmak, Kürtçe’yi unutturmak üzere biçilen role de sonuna kadar karşıyım. Bunun için de hiç Türkçe bilmiyormuş gibi tamamen Kurmanci ve Zazaki bir repertuar oluşturup seslendirdim yirmi yıldır. Çünkü bu bir inat konusuydu, bir ölüm-kalım meselesiydi. Binlerce insan öldü, bu dili savunduğu için onbinler hapsedildi, sürgün edildi. Türkçe kendisine biçilen bu lanetli rolden kurtarılsa Türkler ve Türkçe için de iyi olur.

Mehmet Atlı Albümleri

Jahr (Zehir) 2003

Wenda (Kayıp) 2008

Birîn (Yara) 2014

Mehmet Atlı Kitapları

Hepsi Diyarbakır-Herkesin Bildiği Kimsenin Bilmediği

İnşaat Ya Resulullah – İletişim Yayınları

Kürt Orta Sınıfların Mekânsal Teşekkülü

Tren Bir Hayattır – İletişim Yayınları

Demiryolu Zaman-Mekânında Kaos ve Düzen

Mehmet Atlı Şarkı Sözleri

Jahr

Te bihar anî te gul anî
Te bax anî bistan anî
Te şekir anî şerbet anî
Lê te bi ser de jar jî danî

Te kêf anî seyran anî
Te dilovanî û şadî anî
Ez tî bûm te av anî
Lê te li ber de xwê jî danî

Ez xapiyam ez xapiyam
Mezin nebûm ez zarok mam
Ax ax ax, ax ez bûm xax
Lê kesî carek nego wax

Te bi destekî da bi destek stend
Ez ji kêfan nebûm sazbend
Tû bizanibî tu bizanibî
Çiroka me negihişt dawî

(Jahr ) Zehir Türkçe Sözleri

Bahar ve gül
Bağ ve bostan
Şeker ve şerbet getirdin
Ama içinde zehir de vardı

Keyif ve neşe
Şefkat ve mutluluk getirdin
Susamıştım su verdin
Ama içinde tuz da vardı

Aldandım ben aldandım
Büyüyemedim çocuk kaldım
Ah ah ah, ah rezil rüsva oldum da
Bir vah diyen olmadı

Bir elinle verdiğini ötekiyle aldın
Ben keyfimden ozan olmadım
Bilesin ki hikâyemiz sona ermedi

Wenda

Dijmêrim: ha îro ha sibe
Bi çi xwe bixapînim, nizanim

Direve xewa min, direve û nayê
Guh nade dilê min, Guh nade min, har e har e

Li derve bihar e, li bîra min tu yî
Çavê min li rê, mizgîna min nayê
Zêde dibe, hesret kêm nabe
Dibe baran, ser min dibare
Tu çûyî neçûyî
Dirêj dibe, dawîya şevê nayê
Wenda dibim li dûyê cixarê
Difetisim li vî bajarê
Tu çûyî neçûyî

Çavê min li rê, mizgîna min nayê
Zêde dibe, hesret kêm nabe
Dibe baran, ser min dibare
Tu çûyî neçûyî

( Wenda ) Kayıp Türkçe Sözleri

Sayarım günleri, ha bugün ha yarın…
Ne ile avutayım kendimi, bilmiyorum

Kaçar uykularım, kaçar ve gelmez
Kulak vermez yüreğim, kulak vermez bana, divanedir

Dışarıda bahardır, sen aklımdasın
Gözlerim yollarda, müjdem gelmez
Artar, hasret azalmaz
Yağmur olur, üzerime yağar
Sen gittin gideli
Uzar, gecelerin sonu gelmez
Kaybolurum sigaramın dumanında
Boğulurum bu şehirde
Sen gittin gideli